Gezondheid‎ > ‎

Blauwtong

Bluetongue is een virusziekte bij herkauwers. Vooral schapen kunnen er ernstig ziek van worden of eraan sterven.
De sterfte is afhankelijk van het type virus. Er komen 24 typen virus voor.Op 17 augustus 2006 is het eerste geval in Nederland aangetoond.
In Nederland blijkt het type 8 te zijn. Dit type gaf relatief weinig sterfte. Op schapenbedrijven werd in 2006 minder dan
5% van de dieren ziek. De tot nu waargenomen sterfte is 1-2 % (2006). In 2007 lijken de steftecijfers hoger te liggen. Op enkele bedrijven werd tot 40 % sterfte gezien. Uiteindelijk zijn er in 2007 in Noord europa 30.000 gevallen bevestigd. 

Andere herkauwers (runderen, geiten, dromedarissen en wilde herkauwers) kunnen wel met het virus besmet worden, maar werden meestal niet ziek. In 2007 zijn er meer koeien gezien met ziekteverschijnselen.

Runderen kunnen 100 dagen lang een bron van infectie vormen omdat het virus nog in het bloed zit. Een natuurlijke infectie bij de geit was in ons land tot nu toe nog niet geconstateerd. Experimenteel is het wel gelukt om een geit met BTV-8 te infecteren. In 2007 is echter een groot geitenbedrijf op natuurlijke wijze besmet geraakt met als gevolg melkgiftdaling en geiten met hoge koorts. 

Bluetongue wordt overgebracht door bepaalde muggensoorten, knutten, niet door contact van schapen onderling.
Ook de schapenluisvlieg kan het overbrengen. De ziekte is ongevaarlijk voor mensen. Dieren die geen herkauwer zijn, lopen geen risico. Honden en katten kunnen er dus niet ziek van worden. Van oorsprong Afrikaanse rassen lijken minder gevoelig te zijn voor de ziekte (Kameroenschaap, Barbados Black Belly). 

Ziekteverschijnselen

Incubatietijd is 4-12 dagen, dat wil zeggen dat de dieren na besmetting met het virus ziekteverschijnselen gaan vertonen.

De meest voorkomende verschijnselen zijn bij schapen zeer hoge koorts en algeheel ziek zijn.
Neusuitvloeiïng en schuimig speeksel op de bek wordt gezien. Daarnaast hebben ze last van verwondingen en ontstekingen van de mond en de tong. Die wordt blauw, vandaar de naam
 Bluetongue. De bek zwelt op. De blauwe tong komt maar bij een klein gedeelte van de besmette dieren voor.
Verder kan er vochtophoping onder de buik en onder de kaak ontstaan. Het beeld van de flessehals kan ontstaan.

Ook kunnen de schapen kreupel worden door gezwollen kroonranden. De dieren liggen veel. Als ze staan is dit met een kromme rug en met de poten dicht bij elkaar. De dieren kunnen chronisch kreupel blijven door de restverschijnselen van de kroonrandontsteking en spierverval (necrose). De ziekte kan binnen 8 tot 10 dagen tot
sterfte leiden, maar ook herstel is mogelijk al kan dit lang duren. In Nederland lijkt het percentage dieren dat sterft aan bluetongue als ze de infectie hebben opgelopen dit jaar redelijk groot te zijn. In het buitenland wordt een sterftepercentage tot 40 % opgegeven.
Het virus is tot 60 dagen na het begin van de infectie in het bloed aan te tonen.

Houdt er rekening mee dat fokrammen tot 8 weken na het begin van de infectie niet goed bruikbaar zijn omdat via sperma de infectie naar de ooien overgebracht kan worden. Dit kan mogelijk leiden tot misvormde vruchten of
abortus. Bovendien is het sperma 6 tot 8 weken na een koortsperiode van een slechte kwaliteit.

Besmettingswijze

Het virus, dat bluetongue veroorzaakt, het zogenaamde Orbivirus, wordt overgebracht door de steek van bepaalde muggen (culicoides).
Herkauwers kunnen elkaar niet onderling besmetten. De mug brengt het over door eerst een besmette en daarna
een onbesmet dier te steken.

   Bron: De Schapendokter 
   *op deze website vindt u meer informatie